Omuz hareket açıklığı olarak en geniş hareket alanına sahip eklemdir. Hastanın yaşına göre farklı dönemlerde değişik hastalıklar daha sıklıkla görülmektedir. Omuz çıkığı ve alışkanlık haline gelmiş omuz çıkıkları genç bireylerde daha sıklıkla karşılaşılmaktadır. Omuz çıkığı oldukça önemli bir eklem rahatsızlığı olup acil tedavi gerektirir. Çoğunlukla kapalı olarak eklem yerine yerleştirilmesi ile tedavi edilir.
20 yaşından erken hastalardaki çıkıklar ayrı tutulmak kaydı ile eklemin kapalı olarak yerine konması ilk çıkıklarda yeterli olmaktadır. Omuz başının eklemden dışarı çıkarken yaralanan dokuların iyileşmesi için belli bir müddet askı veya bandaj kullanılması çıkığın alışkanlık haline gelmemesi için özellikle önemlidir. Bandajın şekli, büyüklüğü, kullanım süresi hastanın yaşadığı çıkık yönü ve şiddetine bağlı olarak değişiklik gösterir. Eklemin iyileşmesine yardımcı olunmak istersek hareket açıklığını kalıcı olarak sınırlamamak gerektiği akılda tutulmalıdır.
Erken yaşlarda karşılaşılan çıkıklar ve tekrarlayıcı çıkık olan bireylerde omuz ekleminde stabilizör yapılarda kalıcı hasar görüldüğü için artroskopik olarak tamir edilmeleri gerekmektedir. Omuz eklemin yuvasını oluşturan kürek kemiğinin de bir çıkıntısı (glenoid fossa) olan bölgenin etrafını labrum adı verilen bir kıkırdak sarar. Bu yapının kemikten kopması ile omuzun sabit ve dengeli duruşu bozulmuş olur. Yerine dikilerek omuz kemiğinin yuvayı terk etmesinin önünde engel haline getirilmesi için gereklidir. Eklemin ve hatta ciltte neredeyse yara açılmadan kamera kontrolü altında yırtılan bu yapının tekrar kemiğe dikilerek destek olunması prensibine dayanır.
Şekilde görüldüğü üzere labrumun eklem kenarından ayrışması iki adet dikişle tekrar kemiğe yaklaştırılarak tedavi edilmiş ve çıkık oluşmasına engel olunmuştur.
Omuz ve çevresi kas yırtıkları: Rotator kaf yırtıkları. Omuz döndürücü kılıf yırtıkları:<
Omuzu hareket ettiren kaslarımız omuza yaklaştıklarında tendon adı verilen bağlara dönüşürler. Bu Bağ yapıları omuzun etrafını sararak aynı zamanda omuz başını koruyucu bir kılıf halindedirler.
Farklı kasların yapıştığı bu kılıf ilgili kasın çekmesine doğru yönelerek omuzu yuvanın içinde döndürerek hareket etmesine yardımcı olur. Omuz eklemindeki hareket açıklığının temelini oluşturan ve gövdeden uzaklaştırmaya yola açan hareketlerdir. Kolu kaldıran ve içe doğru çevirici yönde hareket ettiren kas grupları omuzun üstten koruyan apolet şeklindeki kemiğin altında çalışmaktadırlar. Zamanla oluşan kireçlenme düzensizlikler nedeniyle bu noktada kılıf sıkışmaya ve zorlanmaya başlar. Sıkışan liflerin beslenmesinin bozulması ve aşınması kolay yırtılmasına zemin hazırlar.
BİZ SİZİ ARAYALIM
Write a Comment